Ik snap niet veel van het leven, zal ik u in alle eerlijkheid vertellen. Het is echter altijd een angst geweest dat ik ooit zou ontdekken wat belangrijk is in het leven, maar pas op het moment dat ik oud en versleten ben. Beseffen waar het om draait, om daarna meteen te beseffen dat ik mijn hele leven niet wist waar het om draaide. Vandaar dat ik blij was met een recente gedachte. Deze viel mij te binnen vlak voordat ik in slaap sukkelde (en gelukkig kon ik hem de volgende dag nog herinneren). Het was een plots besef over wat ik denk dat belangrijk is in het leven. Ik ben momenteel nog tamelijk jong en ik heb dus nog een leven lang om er profijt van te hebben. In deze blog vertel ik over mijn realisatie. Misschien kunt u er uw profijt mee doen!
De waarde van creatie
De mens is een bijzondere diersoort. Creaties als de Chinese Muur, de Sagrada Familia en de maanlanding zijn onmiskenbaar indrukwekkende prestaties. De atoombom en de myxomatose (de ziekte die in een lab is gemaakt om een konijnenplaag mee uit te moorden) zijn minder fraaie wapenfeiten. Aangezien ik een mens ben, schuilen er ook in mij grootse talenten tot vernietiging en creatie. Mijn nachtelijke besef bestond eruit dat ik me moest richten op creatie. Als ik reflecteer op mijn dagelijkse bezigheden, dan ben ik vooral diensten verlenen en aan het consumeren. Tijdens mijn werk als docent breng ik mijn leerlingen de leer van de wiskunde bij. 's Avonds kijk ik een film of lees ik een boek. Zelf iets creeeren doe ik nooit.
Het ontplooien van mogelijkheden
Sindsdien las ik daarom minstens een avond per week in voor creatie. Zo heb ik met een huisgenoot een Bob Ross-avond georganiseerd, waarbij we allebei een schilderij hebben gemaakt. Het was niet echt mooi maar wel leuk! Ook heb ik sindsdien mijn besef nog wat bijgeschaaft. Het gaat niet alleen om creatie, maar om het ontplooien van talenten in meerdere opzichten. Laatst werd ik namelijk door een vriend gevraagd om te helpen bij het verbouwen. Eerst gingen we een afvalcontainer huren en daarna werd mij een sloophamer in handen gedrukt. Toen was het slopen geblazen. De tegeltjes en de brokstukken vlogen me om de oren. Daarna schepten we het in kruiwagens en brachten we het naar de puincontainer. Ik ontdekte dat ik misschien we meer talent heb voor vernietiging dan voor creatie. Maar voordat er gecreeerd kan worden, moet er eerst zijn vernietigd. Het is dus niet per se zo dat creatie goed is en vernietiging slecht. Het leven draait om het verkennen van mogelijheden en talenten, en je niet te veel te laten meesleuren op het getijde van de gewoonte en routine. Dat is het besef dat ik u bij nader inzien wil meegeven!
